आन्दोलनकारी र सरकारलाई धिक्कार्दै दिन बिताउँदै
२० असोज , बुधबार ।
राजविराज : ठेला मजदुर शिवनारायण रजकले मंगलबार एक रुपैयाँ पनि कमाउन सकेनन् । राजविराज–२ रामपुर टोलका रजक बजारको चक्कर लगाउँदा पनि सामान ओसार्ने काम नपाएपछि लखतरान हुँदै खाली हात घर फर्किए ।
’नेताहरुको कुर्सीको लडाइँमा हामी गरिब जनता पिसिन्छौं’, ५२ वर्षीय रजकले भने, ‘सोमबार त चिउराा र मुराइ खाएर सुतियो । मंगलबार साँझ केही पनि खान पाइएला जस्तो छैन ।’
दुई छोरा र दुई छोरीका बुवा रजकका जेठा छोरा ससुरालीमै बस्छन्, अन्य कलिला उमेरका छन् । साना छोराछोरी र श्रीमतिलाई छाडेर वैदेशिक रोजगारमा जान नसकिएको बताउने रजकले ठेला मजदुरी गरेको ३५ वर्ष भयो ।
‘ठेलावालासँग पैसा छैन्, अन्यसँग ऋणकर्जा माग्दा पनि गरिब भएकाले नपत्याएपछि धेरै दिन भोकभोकै बस्नु परेको छ’, उनले आन्दोलनकारीतर्फ संकेत गर्दै भने, ‘चन्दा उठाएर मजदुरको खाने व्यवस्था गर्नुपर्छ ।’
बन्द, हडताल नभएको दिन सरदर पाँच सय रुपैयाँ कमाउने राजविराज–९ का ४० वर्षीय राजेश बोहराले १५ दिनपछि एक सय रुपैयाँ कमाए ।
दुई छोरा र एक छोरीसहितको परिवारको हातमुख जोर्न बन्दको अवधिमा उनले १५ हजार ऋण सापटी लिइसकेको बताए । चाँडोभन्दा चाँडो राजनीतिक समस्या समाधान होस् भनेर प्रार्थना गरिरहेको बताउने बोहराले भने–’काम गरेर खान पाइयोस् ।’
गत साउन ३१ गतेदेखि संयुक्त लोकतान्त्रिक मधेसी मोर्चाले गरेको अनिश्चितकालिन बन्दले रजक र बोहराजस्ता ठेला मजदुरहरुले काम पाउन नसक्दा परिवार भोकै छन् ।
सिमेन्ट, छड र अन्य सामान ओसारेर दैनिक पाँच सयदेखि एक हजार रुपैयाँ कमाउँदै आएका अर्का ठेला मजदुर कपलेश्वर यादवले लामो समय आन्दोलन गर्ने बन्दकर्ता र माग सम्बोधन नगर्ने सरकारलाई धिक्कारे ।
गरिब र विपन्न वर्गको हक र अधिकारका लागि भन्दै यती लामो समयसम्म बन्द भएपछि सबैभन्दा बढी समस्या ज्यालादारी मजदुरलाई नै परेको छ । उनले मधेसको जायज माग पुरा गरेर अविलम्व समस्या समाधान गर्नुपर्ने बताए ।
‘गरिब, पछाडि परेकाहरुको पक्षमा बन्द गरिएको भन्छन्’, काम नपाएपछि चोकमा ठेलामै बसेर तास खेलिरहेका मजदुरहरुले भने, ‘तर बन्दमा हामी जस्ता ठेला मजदुर भोकै बस्नुपर्ने हुन्छ, गरिबको मर्का कसैले बुझेनन् ।’
‘एक दिन काम गरिएन भने दुई छाक खान सकिदैन, एकैचोटी लामो बन्द भइरहँदा कसरी थेग्ने ?’ राजविराज–९ का हबिब मन्सुरीले भने, ‘लोकतन्त्र, गणतन्त्र राम्रो भनेर सबैको मुखबाट सुनेको हो तर यही व्यवस्था आएपछि पटक–पटक बन्दले गरिब, कमजोर व्यक्तिहरूलाई समस्यामा पार्दै आएको छ ।’
यातायात बन्दले निर्माण सामग्री आयात हुन नसकेपछि दैनिक मजदुरी र ज्यालादारीमा काम गरेर गुजारा चलाउनेलाई सबैभन्दा बढी मर्का परेको विकास हार्डवेयरका प्रोपाइटर संजय पूर्वेले बताए ।
काम नभेटिएपछि कम पारिश्रमिकमा काम गर्न तयार मजदुरहरु एउटा ग्राहक फेला पर्नासाथ झुम्मिन्छन् र कम मूल्यमा काम गर्न तयार हुन्छन् ।
ठेला मजदुर सुखीलाल मण्डलका अनुसार राजविराजमा ५० र जिल्लामा चार सय ठेलावाला छन् ।
यस्तै जिल्लाका विभिन्न स्थानमा दैनिक चार सय रिक्सा मजदुर, दुई हजार पाँच सय यातायात मजदुर र पाँच हजार भन्दा बढी निर्माण मजदुरले ज्यालादारीमा काम गर्छन् । बन्दका बेला दैनिक मजदुरी गर्ने सबै कामविहीन भएका छन् ।
अन्नपूर्णबाट साभार
0 comments:
Post a Comment