२२ असोज ।
आकर्षक कमाइको सपना बोकेर १६ महिनाअघि आफ्नो ब्युटी पार्लर छाडेर विदेश गएकी बुटवलकी गेनुरेश्मी थापामगरलाई दलालले सिरियामा पुर्याएर बिक्री गरे । द्वन्द्वग्रस्त मुलुक सिरियामा बेचिएपछि उनले ‘सरकार म बाँच्न चाहन्छु, मलाई नर्कबाट उद्धार गर्नुहोस्’ भन्दै सामाजिक सञ्जालबाट आग्रह गरिन् ।
तर, ६ महिना बित्दा पनि सरकारले उनको उद्धार गर्न सकेन । लामो प्रयासपछि गैरसरकारी संस्थाहरूको पहलमा हालै मात्र उनको उद्धार भएको छ । उनीजस्तै विश्वका विभिन्न मुलुकमा हजारौँ नेपाली युवायुवतीको बिक्री हुने गरेको छ । तर, उनीहरूको उद्धार हुन सकेको छैन । ‘नेपाल प्रहरी सिरियामा गएर उद्धार गर्न सक्ने अवस्थामा छैन,’ एक सिनियर प्रहरी अधिकारी भन्छन्, ‘स्थानीय प्रहरीलाई भनेर उद्धार गर्न हाम्रो संयन्त्र छैन । त्यही कारण थापामगरको उद्धार गर्न यति लामो समय लागेको हो ।’ विश्वमा पछिल्लो समय नयाँ र सबैभन्दा चुनौतीपूर्ण अपराधको रूपमा मानव बेचबिखन तथा ओसारपसार देखापरेको छ । मानव तस्करीमा संलग्न गिरोहको निकै संगठित र बलियो अन्तर्राष्ट्रिय सञ्जाल छ ।
नेपालबाट अमेरिकालगायत विभिन्न देशमा सजिलै लगेर बिक्री गर्न सक्छन् । तर, सुरक्षा निकायहरूको त्यसलाई नियन्त्रण गर्ने अन्तर्राष्ट्रिय संयन्त्र नै छैन । कानुन कार्यान्वयन गर्ने निकायबीच अन्तर्राष्ट्रिय निकायबीच समन्वय र सहकार्य हुन नसक्दा मानव तस्करी विश्वमा भयावह हुँदै गएको छ । मानव तस्करहरू सुरक्षा निकायभन्दा निकै बलियो हुँदै गएको प्रहरी अधिकारीहरू बताउँछन् । जसको मारमा धेरै नेपाली युवायुवतीसमेत परेका छन् । मानव तस्करी तथा बेचबिखनबाट विश्वमा अत्यधिक प्रभावितमध्ये नेपाल पनि एक हो । मानव तस्करीसम्बन्धी अन्तर्राष्ट्रिय रिपोर्टमा नेपाल विश्वकै प्रमुख स्रोत मुलुक बनेको उल्लेख छ । नेपालका हजारौँ युवायुवती सुन्दर भविष्यको खोजीमा अन्तर्राष्ट्रिय मानव तस्कर गिरोहको पञ्जामा पर्ने गरेका छन् ।
मानव तस्करको अन्तर्राष्ट्रिय जालो तोड्न पछिल्लो समय नेपाल प्रहरीले पहल थालेको छ । मानव तस्करी नियन्त्रणका लागि प्रहरीको अन्तर्राष्ट्रिय संयन्त्र र रणनीति बनाउन नेपाल प्रहरीको आयोजनामा मंगलबारदेखि राजधानीमा अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलन चलिरहेको छ । सम्मेलनमा आठ देशका प्रतिनिधि सहभागी छन् । ‘मानव तस्करहरूको जालो संसारभर हुन्छ,’ नेपाल प्रहरीको अपराध अनुसन्धान विभागका प्रमुख एआईजी सुरेन्द्रबहादुर शाहले भने, ‘अन्तर्राष्ट्रिय सहकार्यविना त्यो जालो तोड्न सकिँदैन, त्यहीकारण अन्तर्राष्ट्रिय संयन्त्रको आवश्यकता परेको हो ।’
मानव तस्करीको शैली परिवर्तन भएको र सुरक्षा निकायहरूले पनि त्यहीअनुसार रणनीति बनाउन आवश्यक भएको उनले बताए । बम्बईबाट मध्यपूर्व र अफ्रिकातर्फ चिनियाँसँग विवाह गरेपछि आफ्नो भविष्य सुखद हुने सपना बोकेकी एक युवतीलाई चिनियाँ युवकले बिहे गरेर दुर्गम गाउँमा पुर्याए । त्यहाँ पुर्याएर यौनदासको रूपमा व्यवहार भएपछि मात्र उनले वास्तविकता थाहा पाइन् । उनले आफ्नो उद्धारका लागि आग्रह गरिन् । उद्धारका लागि पहल गरेको चार महिनापछि बेइजिङस्थित नेपाली दूतावासको पहलमा गत साउनमा उनको उद्धार भयो । तर, चीनका ग्रामीण क्षेत्रमा बिहे गरेर पुगेका अरू धेरै युवतीको बिचल्ली भएको छ । म्यारिज ब्युरोबाट नै त्यसरी युवतीहरू चीन र कोरिया पुगेका छन् । विभिन्न प्रलोभनमा पारेर झुक्याएर उनीहरूलाई म्यारिज ब्युरोले बिहेका नाममा बिक्री गर्दै आएको नेपाल प्रहरीको केन्द्रीय अनुसन्धान ब्युरो (सिआइबी)ले गरेको अनुसन्धानमा खुल्यो ।
सिआइबीले मानव बेचबिखनविरुद्ध अप्रेसन इगल नामक अभियान नै सुरु गरेको छ । सिआइबीले एक दर्जन गिरोहलाई पक्राउ गरिसकेको छ । राजेन्द्र सुवेदी नेतृत्वको १० जनाको गिरोहलाई सिआइबीले पक्राउ गरेको थियो । उनीहरूले नेपाली युवतीहरूलाई केन्या पुर्याई बिक्री गरेका थिए । असार ३ गते सिरियाबाट नेपाली युवतीको उद्धार भएको थियो । उनलाई सात हजार डलरमा बिक्री गर्ने केदार खड्कालगायतको समूहलाई पनि प्रहरीले पक्राउ गरिसकेको छ । दुबईमा ब्युटी पार्लरमा जागिर लगाइदिने भन्दै उनलाई सिरिया पुर्याएर यौनदासीका रूपमा बिक्री गरिएको थियो । हालै उद्धार भएकी गेनुलाई पनि ६ हजार डलरमा बिक्री गरिएको थियो । दुबईमा रोजगारीमा लागि पठाउने भनेर नयाँदिल्लीस्थित साउदी दूतावासका कर्मचारीलाई दुई महिला बिक्री भएको घटना गत महिना मात्र सार्वजनिक भयो । ती महिलालाई बन्धक बनाएर साउदी दूतावासका कर्मचारीले यौनदास बनाएका थिए ।
युवतीहरू मध्यपूर्वी देशहरू लेबनान, सिरिया, इराक, साइप्रसजस्ता देशमा बिक्री हुने गरेका छन् । मुस्लिम देशहरूमा नेपाली युवतीलाई रोजगारीका नाममा अवैध तरिकाले पुर्याएर बिक्री गरिँदै आएको छ । बेरोजगारी र अशिक्षा नै नेपालीहरू मानव तस्करको जालोमा पर्नुको प्रमुख कारण भएको अपराध अनुसन्धान विभागका डिआइजी नवराज सिलवाल बताउँछन् ।
-Source:enayapatrika
0 comments:
Post a Comment